Μια Ημέρα Περιπετειών: Από το Munduk στο Coconut Garden Hotel
Πρώιμη Αναχώρηση και Πρωινό στο Δρόμο
Από το Munduk στο Coconut Garden Hotel | Το ταξίδι μας ξεκίνησε στις 6:00 π.μ., αναχωρώντας από την ήρεμη πόλη του Munduk. Για να εξασφαλίσουμε ένα καλό πρωινό, το ξενοδοχείο μας ετοίμασε ένα κουτί πρωινού. Ζητήσαμε ένα βραστό αυγό και ένα σάντουιτς με καπνιστό σολομό, ελπίζοντας ότι θα ήταν μια μεταφερόμενη εκδοχή των εξαιρετικών αυγών Μπένεντικτ που απολαύσαμε τις προηγούμενες δύο μέρες.
Κατεβαίνοντας από τα βουνά μέσα από παχύ ομίχλη για περίπου μία ώρα, σταματήσαμε σε ένα άδειο εστιατόριο που σαφώς εξυπηρετούσε γκρουπ. Καθίσαμε σε ένα από τα πολλά κενά τραπέζια για να απολαύσουμε το πρωινό μας. Στα κουτιά μας βρήκαμε δύο βραστά αυγά ο καθένας, ένα τοστ με σολομό, ντομάτα και λιωμένο τυρί (πολύ πιο νόστιμο από ό,τι ακούγεται), γκρανόλα και γιαούρτι, και ένα μεγάλο χυμό φρούτων.
Καθυστερήσεις στο Αεροδρόμιο και Προβλήματα με τις Κάρτες Επιβίβασης
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο εγκαίρως, περιμένοντας να έχουμε αρκετές ώρες στη διάθεσή μας. Ωστόσο, βρεθήκαμε σε μία από τις τρεις μακρές ουρές της Lion Air, που προχωρούσαν με πολύ αργό ρυθμό. Χρειάστηκαν 45 λεπτά για να φτάσουμε στο γκισέ και άλλα 15 για να επιλύσουμε ένα πρόβλημα με τις κάρτες επιβίβασης. Με μεγάλη μας έκπληξη, η υπάλληλος δεν μπορούσε να τις εκτυπώσει. Προσφέρθηκε να μας τις στείλει με email, αλλά τα email μας δεν κατέβαιναν, παρά το ότι ήμασταν συνδεδεμένοι στο WiFi του αεροδρομίου. Αυτό το συνηθισμένο πρόβλημα ταξιδιού απειλούσε να γίνει σοβαρό. Τελικά, κατάφερε να κατεβάσει τις κάρτες επιβίβασης στο τηλέφωνο της Σάρας ως PDF, επιτρέποντάς μας να συνεχίσουμε στο αεροδρόμιο.
Η Πτήση για το Kupang και Πέρα από Αυτό
Η πτήση ήταν σύντομη αλλά άβολη, με τον λιγότερο χώρο για τα πόδια που έχουμε συναντήσει ποτέ, καθιστώντας δύσκολο να καθίσουμε στη μεσαία θέση. Πετάξαμε προς το Kupang στο Δυτικό Τιμόρ και είχαμε μια τρίωρη αναμονή πριν συνεχίσουμε προς το Maumere στη Φλόρες. Η μετάβαση ήταν απλή και δεν υπήρχε πρόβλημα με τις κάρτες επιβίβασης για το δεύτερο σκέλος.
Άφιξη στο Maumere και Ένα Υποψήφιο Ταξίδι με Ταξί
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Maumere γύρω στις 6:00 μ.μ., όπου μας προσέφεραν ταξί παντού, αλλά κανείς δεν είχε πινακίδα με το όνομα “Mr Thomas”. Ένας ύποπτος τοπικός χίπης τελικά ρώτησε αν είμαστε ο κύριος Ντέιβιντ. Φορτώσαμε τις αποσκευές μας στο αυτοκίνητό του και ξεκινήσαμε. Το Maumere ήταν μικρό και λιγότερο εύπορο από οπουδήποτε είχαμε πάει στο Μπαλί. Ο σιωπηλός οδηγός μας έστριψε από τον φωτισμένο δρόμο σε ένα σκοτεινό μονοπάτι και σταμάτησε σε ένα εξίσου σκοτεινό σημείο. Το άγχος άρχισε να μας κυριεύει – ήταν όντως ο οδηγός μας ή επρόκειτο να απαχθούμε; Ο Ντέιβιντ ήταν έτοιμος να δράσει, αλλά τότε είδαμε μια πινακίδα για το “Coconut Garden Hotel”. Ανακουφισμένοι, τον ακολουθήσαμε στην άμμο προς το ξενοδοχείο μας.
Παραθαλάσσιο Ξενοδοχείο και Μια Μοναδική Υπαίθρια Εμπειρία
Η υποδοχή ήταν στην παραλία, διπλασιαζόμενη ως εστιατόριο, με καμπίνες χτισμένες στην άμμο. Όλα είχαν υπερβολικό παραθαλάσσιο θέμα, με κρεμαστές κλωστές από κοχύλια και τμήματα στο πάτωμα της καμπίνας μας που παρουσίαζαν κοχύλια κάτω από γυαλί. Μετά από μια μακρά ημέρα, ήμασταν έτοιμοι για μια μεγάλη μπύρα και ένα πιάτο με μπριζόλα μπαρακούντα.
Η Σάρα, ο μαγνήτης για τα κουνούπια, ήταν ανήσυχη για το εξ ολοκλήρου υπαίθριο μπάνιο. Ωστόσο, δεν είχαμε δει ούτε ένα κουνούπι, αν και υπήρχαν μερικές τεράστιες σφήκες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ήταν παράξενο αλλά γοητευτικό να χρησιμοποιείς την τουαλέτα έξω, παρακολουθώντας μικρούς ερημίτες καβούρια να τρέχουν στην άμμο. Το ντους ήταν κρύο έως χλιαρό, αλλά δεδομένου του καύσωνα, ήταν δροσιστικό.
Μια Χαλαρή Μέρα Μπροστά
Μετά από έναν ήρεμο ύπνο, κατευθυνθήκαμε στην υποδοχή για ένα πρωινό backpacker με τηγανίτες μπανάνας, φρούτα, χυμό και καφέ. Το υπόλοιπο της ημέρας το περάσαμε χαλαρώνοντας με τα βιβλία μας, βουτώντας στη θάλασσα για δροσιστικές βουτιές (ή αφοσιωμένο πασάλειμμα για μερικούς).
Κάντε κύλιση προς τα κάτω για μία ακόμη φωτογραφία.
Read More:- Καταδύσεις στη Φίτζι: Τροπική Περιπέτεια
