Ένα Ημερήσιο Ταξίδι στο Μαλτεζάνα

Σήμερα, αναχωρούμε με το λεωφορείο για το μικρό παραλιακό χωριό Μαλτεζάνα, που βρίσκεται δέκα περίπου χιλιόμετρα ανατολικά του Λιβαδιού, λίγο πιο πέρα από τα λεγόμενα «Στενά της Αστυπάλαιας». Είναι ένα καλό Ταξίδι στο Μαλτεζάνα.

Μια Παραλία με Ιστορία

Η ατρόμητη ηγέτιδά μας, η Ντιάνα, μας ενημερώνει ότι το όνομα της Μαλτεζάνα προέρχεται από μια μαλτέζικη σχέση, και η Ίσσυ ξαφνικά ενθουσιάζεται. Ωστόσο, αυτό εξανεμίζεται αρκετά γρήγορα όταν αποκαλύπτεται ότι η σύνδεση είναι ότι οι μαλτέζικοι πειρατές χρησιμοποιούσαν αυτό τον κόλπο ως κρησφύγετο καθώς λάμβαναν μέρος σε ληστείες και λεηλασίες στο νησί.

Ανάμεσα στον Άνεμο και τα Καΐκια

Ο καιρός είναι λίγο αντιφατικός εδώ, αλλά υπάρχουν δύο αξιοπρεπείς παραλίες με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Φαίνεται ότι είναι ένα αληθινό αλιευτικό χωριό, αν κρίνω από τον αριθμό των αλιευτικών σκαφών που προσαράσσονται κατά μήκος του μικρού προβλήτας.

Καλλιτέχνες και Ταβέρνες

Οι Ρέμπραντς, καλλιτέχνες της ομάδας, στήνουν το εργαστήριό τους κατά μήκος της ακτογραμμής για να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Περισσότεροι από αυτούς επιλέγουν να ζωγραφίσουν μικρά σκάφη, ένα εγχείρημα που μπορεί να αποδειχθεί αρκετά προκλητικό, καθώς τα σκάφη έχουν τη δυσάρεστη τάση να κινούνται πάνω στους αγκυροβολημένους τους.

Ημερήσια Ταξίδι στο Μαλτεζάνα: Ανάμεσα στην Ιστορία και την Φύση

Εξερευνώντας την Περιοχή

Μετά την επίλυση των προβλημάτων του κόσμου, είναι ώρα να εξερευνήσουμε την περιοχή. Ένα μέλος της ομάδας μας μας πληροφορεί, δεν θυμάται ποιο, δε νομίζω ότι είχε πιει, ότι υπάρχει μια ολόκληρη βυθισμένη πόλη στον βυθό της θάλασσας ακριβώς εδώ για να φωτογραφίσω… ή μπορεί και όχι. Το πλησιέστερο πράγμα που μπορώ να βρω στις κριτικές του Google είναι “ενδιαφέρον πυθμένας”… Ελπίζω ότι αυτό αναφέρεται σε αυτό. Δυστυχώς, άφησα τον εξοπλισμό μου για κατάδυση και τις υποβρύχιες μου φωτογραφικές μηχανές στο σπίτι, αλλά δεν πειράζει, υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα εδώ.

Οι Θερμές Λουτροπόλεις της Ταλάρας

Ακολουθώ τις πινακίδες από την ακτογραμμή προς τις Θερμές Λουτροπόλεις της Ταλάρας. Διαβάζω ότι αυτές είναι τα απομεινάρια των ρωμαϊκών λουτρών από τον τρίτο ή τέταρτο αιώνα π.Χ., όπου μπορώ να δω “υπέροχα μωσαϊκά από την ελληνιστική εποχή”. Και ίσως να τα είχα δει αν δεν ήταν για την καλά κλειδωμένη πόρτα και πίσω από αυτήν παχιές στρώσεις από αυτό που φαίνεται να είναι χαλίκια που καλύπτουν ό,τι υποθέτω ότι είναι τα μωσαϊκά. Θα μπορούσα να έχω υποθέσει ότι το να καλύπτεις μωσαϊκά που είναι δύο χιλιετίες και πλέον με χαλίκια δε θα τα βοηθούσε πολύ, αλλά όπως συνέβη και με τους Ρέμπραντς νωρίτερα, αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι που το έκαναν αυτό είναι αρχαιολόγοι, και εγώ όχι… Ελπίζω ότι ήταν αρχαιολόγοι. Αυτό ήταν λίγο απογοητευτικό.

Αινιγματικοί Ταύροι της Τοποθεσίας

Είδα μερικούς παγωκούς σε ένα κλουβί όταν περπατούσα χθες, και υπάρχουν κι άλλοι εδώ σε ένα κλουβί λίγο έξω από τον δρόμο. Φαίνεται ότι είναι “απαγορευτικό” να τρώτε παγωκούς στην Ευρώπη, αλλά είναι εντάξει να τρώτε τα αυγά τους. Έχω διαβάσει ότι γεύονται λίγο σαν αυγά κοτόπουλου, αλλά αυτοί είναι παγωκοί, όχι παγωνί. Έτσι, αν ο ιδιοκτήτης τους περιμένει αυγά, θα πρέπει να υπομένει μια μεγάλη αναμονή. Όλα αυτά πολύ μυστηριώδη.

Τα Ακαταλαμβάντιστα Ανεμόμυλοι

Επιστρέφουμε στο Λιβάδι μέσω του στενού και κυρτού δρόμου κατά μήκος της ακτογραμμής. Αλλά τι είναι αυτό μπροστά; Φαίνεται σαν μια σειρά εγκαταλελειμμένων ανεμογεννητριών ακριβώς πάνω από τη γραμμή της θάλασσας κοντά στην παραλία. Δεν ξέρω πολλά για τις ανεμογεννήτριες, αλλά νομίζω ότι πρέπει να τις τοποθετείτε σε κορυφές λόφων, εκεί όπου υπάρχει αέρας. Μου προσφέρθηκε μια μπύρα το μεσημέρι, αλλά δεν πήρα μία, οπότε δεν είμαι σίγουρος ποια είναι η δικαιολογία μου τώρα για το γεγονός ότι νόμιζα ότι μια σειρά μεγάλων άσχημων δεξαμενών πετρελαίου στο τοπικό εργοστάσιο ήταν χαριτωμένοι ανεμόμυλοι.

Επιστροφή στο Λιβάδι και Αντιμετώπιση ενοχλητικών «πεινών» στο Ταξίδι στο Μαλτεζάνα

Επιστρέφουμε στο Λιβάδι, και η Ίσσυ και εγώ μετακομίζουμε σε ένα εστιατόριο στην αμμουδιά για έναν ήρεμο δείπνο. Καλό θα ήταν, αλλά γιατί η τραπεζαρία μας να αισθάνεται σαν να βρίσκεται πάνω σε μια φωλιά με θυμωμένα κακόβουλα μυρμήγκια. Η Ίσσυ λέει ότι πρέπει να αλλάξουμε τραπέζια, που φαίνεται ως μια εξαιρετική ιδέα μέχρι να ανακαλύψουμε ότι πρόκειται για ενοχλητικές κουνούπια. Δεν υπάρχει πρόβλημα, λέει ο φιλικός μας σερβιτόρος, θα φέρω λοιπόν απωθητικό για τα έντομα. Όχι, φαίνεται ότι έχουμε λήξει από αυτό, αλλά αν απλά αλείψετε το ξύδι που σας έδωσα να βουτήξετε το ψωμί σας σε όλα τα μέρη του σώματός σας…

Ελπίζω πραγματικά ότι αυτό δεν είναι μια παγίδα και θα ανακαλύψουμε αργότερα ότι κάποιος κρύβεται στα δέντρα με βιντεοκάμερα.

Διαβάστε περισσότερα: Ένα Ταξίδι στη Νότια Αφρική: Ανακαλύπτοντας τις Αντιθέσεις